Misschien vraag je je af wat we 's nachts eigenlijk met al die museumstukken doen. Wel; die staan eigenlijk heel erg gewoon geparkeerd in de hoofdstraat van Ferrara. Met daaromheen en ónder groepjes monteurs die de laatste afstellingen verbeteren of juist de eerste reparaties uitvoeren. En ondanks dat de 1000 Miglia geen rally is over ruig terrein, werden de eerste uitvallers vannacht ook al weer naar huis gesleept.
Niet in ons team, gelukkig. Wij pakten allemaal een uurtje of twee, drie slaap om ons om 7 uur te melden bij de officials voor een nieuwe starttijd. Omdat onze startnummers onderling nogal uitelkaar liggen, zou je kunnen denken dat we elkaar ook bijna niet zien. Nou; ons team kent een paar rijders die er een sport van maken om juist zoveel mogelijk andere rijders tegen te komen. Vanaf de andere weghelft, in gelijke richting. Zo kwamen we vandaag zowel Bernhard als Gijs veel eerder tegen dan verwacht en konden wij -met startnummer 109- ook eens kijken hoe het er met de Bugatti's aan toe gaat, die helemaal voorop rijden.
Dat gebeurde ons aan het eind van de dag toen we -heel opmerkelijk- zelfs in de sneeuw terecht kwamen. En ik kan je vertellen dat dat best koud is, nadat je eerder die dag behoorlijk natgeregend bent. Het enige wat je daar aan kunt doen is hard rijden. Heel hard. Wordt de auto namelijk lekker warm en drogen je kleren door de wind. Onze aankomst in Rome was dan ook comfortabel. En spectaculair. Want ook dit jaar werd 'het dorp' afgezet om in groepjes van zo'n 10, 20 auto's de snelste touristische rondrit (inclusief Sint Pietersplein en Collosseum) door Rome te geven. Gaaf! En: laat! Het is nu 00.30 uur. We nemen zo nog even wat hapjes van het buffet en duiken er dan snel in. Om 05.00 uur gaat de wekker...
